ماهی سیاه کوچولو
غریبه و بی کس و کار زندونیه یه عادتم نا واسه چرخش ندارن عقربه های ساعتمماهی سیاه کوچولو
غریبه و بی کس و کار زندونیه یه عادتم نا واسه چرخش ندارن عقربه های ساعتممادرم روزت مبارک
***********************************
هستی من ز هستی توست
تا هستم و هستی دارمت دوست
زیباترین واژه بر لبان آدمی واژه ( مادر ) است
زیباترین خطاب ( مادر جان ) است
( مادر ) واژه ایست سرشار از امید و عشق
واژه ای شیرین و مهربان که از ژرفای جان بر می آید
روزت مبارک مادر . . .
دوست دارم همیشه همرنگ صداقت باشی .
روزت مبارک .... عزیزم . تنها تکیه گاه منی دوستت دارم . . .
وصیت نامه مردی بزرگ
وصیت نامه جالب و زیبای حسین پناهی
.
قبر مرا نیم متر کمتر عمیق کنید تا پنجاه سانت به خدا نزدیکتر باشم.
بعد از مرگم، انگشتهای مرا به رایگان در اختیار اداره انگشتنگاری قرار دهید.
به پزشک قانونی بگویید روح مرا کالبدشکافی کند، من به آن مشکوکم!
ورثه حق دارند با طلبکاران من کتک کاری کنند.
عبور هرگونه کابل برق، تلفن، لوله آب یا گاز از داخل گور اینجانب کیدا ممنوع است.
بر قبر من پنجره بگذارید تا هنگام دلتنگی، گورستان را تماشا کنم.
کارت شناسایی مرا لای کفنم بگذارید، شاید آنجا هم نیاز باشد!
مواظب باشید به تابوت من آگهی تبلیغاتی نچسبانند.
روی تابوت و کفن من بنویسید: این عاقبت کسی است که زگهواره تا گور دانش بجست.
دوست ندارم مردم قبرم را لگدمال کنند. در چمنزار خاکم کنید!
کسانی که زیر تابوت مرا میگیرند، باید هم قد باشند.
شماره تلفن گورستان و شماره قبر مرا به طلبکاران ندهید.
گواهینامه رانندگیم را به یک آدم مستحق بدهید، ثواب دارد.
در مجلس ختم من گاز اشکآور پخش کنید تا همه به گریه بیفتند.
از اینکه نمیتوانم در مجلس ختم خودم حضوریابم قبلا پوزش می طلبم
به بهشت نمیروم اگر مادرم آنجا نباشد
دنیا دو روزه...
دنیا دو روز است...
آن روزی که با توست مغرور نشو...
آن روزی که علیه توست صبور باش...
هر دو میگذرند...
امام علی(ع)
( تخت ) دورهم ( جمع شید )
( تخت ) دورهم ( جمعشید )
آیا ما بلدیم از تخت جمشید بازدید کنیم؟ این سوال شاید در نظر اول بدیعی، توهین آمیز، احمقانه یا هر جور دیگری که شما فکر می کنید به نظر بیاید.
اما راستش را بخواهید کافیست که یک بار دیگر در یکی از روزها ( شلوغ و خلوتش زیاد توفیر ندارد ) بروید تخت جمشید و به جای ستون ها و سرستون ها شگفتانگیزش به رفتار مردم خیره شوید.
آنوقت است که دستتان می آید ما با تخت جمشید هم مثل همه افتخارهای دیگرمان با هیجان برخورد می کنیم. بازدید از یک مکان تاریخی حالا غیر از آسیب نرساندن به بنا، آدابی دارد که هنوز ما یادش نگرفته ایم.
گردشگران در تخت جمشید جلوی نقش های برجسته ایستاده و در مدل های مختلف عکس می گیرند. به طوری که در برخی موارد ریش داریوش را هم می گیرند. متاسفانه در مجموعه تخت جمشید با آن عظمت و شکوه یک مرمت گر و محافظ متخصص وجود ندارد. برای همین هم برای حضور گردشگران در تخت جمشید هیچ نظم و ترتیبی پیش بینی نشده است. به عنوان مثال جلوی نقش برجسته ها آپادانا زنجیر کشیده اند، اما گردشگران توجهی به آن نمی کنند بلکه ار آن عبور کرده و در کنار نقش برجسته ها عکس می گیرند و آنها را لمس می کنند.
نمی دونم این خبر و دیگه چطوری بگم
گردشگران قندیل های غار علیصدر را با خود می برند
نمی دونم خدایی چی بگم میگن یه موقع هایی حرف نزدن خودش مثل حرف زدنه ولی به خدا تو گلوم مونده می خوام داد بزنم آخه چرا این چه کاریه یعنی نمی دونیم با این کارمون این زخم ها برای همیشه رو این آثار تاریخی می مونه به خدا ما نسبت به آیندگان مسؤلیت داریم.
پس اخلاق گردشگری ما ایرانی ها کجا رفته البته بعید می دونم تا الان بوده باشه
ببخشید یه مقدار تند حرف زدم البته می دونم که بعضی هم مثل آدمای مدرن و چیز فهم دست به این کارها نمی زنند.
.
.
از همشهری جوان واسه این تیتر جالبش تشکر کنم. (سعید بی نیاز)